บทที่ 15 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 102 / 117

ธรรมาธาร วารสารวิชาการวาทศาสตร์พระพุทธศาสนา ปีที่ 6 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวบรวมที่ 11) ปี 2563 บทที่ 1 จาก “พระพุทธศาสนาของพระศากยมุนี” สู่ “พระพุทธศาสนามหายาน” (ตอนจบ) “พระพุทธศาสนายุคแบ่งนิกาย” ให้กำเนิ

บทความนี้พูดถึงการแบ่งนิกายของพระพุทธศาสนาในยุคที่มีการแบ่งแยกออกเป็น 20 กลุ่ม โดยแต่ละนิกายยังคงยอมรับการมีอยู่ร่วมกันและสืบสายมาจากคำสอนดั้งเดิมของพระศากยมุนี แม้จะมีความแตกต่างกันในด้านคำสอนและแนวท

ประโยค- สรรเสริญอิสระงาน วินิจฤกษา (ทุโตโยภาโค) - หน้าที่ 26 น มงจิต ตาว เอกา ๆ อาณัติ ๆ อภิณีปป์พนาย วุฒเดา วา อาณัติ วา สุทธิ นิบุปเปียโต องค์ องค์เนื้อสูส ถูลจอีย์ ผู้สนุกสุข สงบทีสไตย์ เอกปปิโยแกน

บทที่ 26 ของหนังสือสรรเสริญอิสระงาน วินิจฤกษา ทุโตโยภาโค เน้นถึงความสำคัญของการใช้ชีวิตอย่างสงบและมีอิสระ ในเชิงปรัชญาต่าง ๆ ซึ่งรวมถึงอิทธิสัญญา สุขอิสระ และการค้นหาความรู้ในชีวิต สาระสำคัญของเนื้อหา

ธรระพี ประช ชัยชนะครั้งที่ ๒ ๒ (ต อ น ช น ะ อาฬวกยักษ์) ៨៧ อายตนนิพพานเป็นธรรมที่ละเอียดลึกซึ้ง ต้องเป็นผู้ที่มีใจ หยุดนิ่งอย่างสมบูรณ์แล้วเท่านั้น จึงจะเข้าใจได้แจ่มแจ้ง ปัจจุบันแม้หลายท่านจะมีความเห

อายตนนิพพานเป็นธรรมที่ลึกซึ้ง ชัดเจนเฉพาะผู้ที่มีใจหยุดนิ่ง พระนิพพานเป็นอมตะที่ยังคงอยู่ ผู้ไปถึงมีจำนวนน้อย เนื่องจากติดอยู่ในเบญจกามคุณ การปฏิบัติเพื่อรู้แจ้งเห็นจริงเหมือนผู้รู้ทั้งหลายเป็นสิ่งที่

ธรรมะ ประชา ชัยชนะครั้งที่ ๓ ๓ (ตอน ชนะ ช้างนาฬาคีรี) ៩៦ การจะหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ จะต้องลงมือปฏิบัติธรรม เท่านั้น จะสวดมนต์อ้อนวอนอย่างไร ย่อมไม่อาจบรรลุธรรมได้ แม้จะมีความรู้ในทางทฤษฎีหรือปริยัติธรร

การหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะนั้นจำเป็นต้องอาศัยการปฏิบัติธรรมควบคู่ไปกับการศึกษา เนื้อหานี้พูดถึงความสำคัญของการปฏิบัติธรรมในการเข้าสู่ความเข้าใจที่ถูกต้องในพระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทั้งนี้เพื่อร

ธรระพี ประช ชัยชนะครั้งที่ ๔ (ตอน ชนะองคุลิมาล) ๑๐๕ เวลาแห่งการปฏิบัติธรรม เป็นเวลาที่มีคุณค่ามหาศาล เพราะเราจะได้ทําใจหยุดใจนิ่ง แสวงหาอริยมรรค ซึ่งเป็นเส้นทาง ของพระอริยเจ้าทั้งหลาย เป็นทางเอกสายเดี

ช่วงเวลาที่เราลงมือปฏิบัติธรรมมีคุณค่ามหาศาล ช่วยให้เราหยุดใจนิ่ง และแสวงหาอริยมรรคที่เป็นเส้นทางของพระอริยเจ้า ปัจจุบันมนุษย์ยังไม่รู้เป้าหมายที่แท้จริงของชีวิต ทำให้ต้องประสบกับความทุกข์เมื่อไม่ปฏิบ

ธรรมะเพื่อประชา ชัยชนะครั้งที่ ๕ (ต อ น ชนะ การถูกกล่าวหา จาก นางจิญจมาณวิกา) ๑๑๔ พุทธานุภาพ ธรรมานุภาพ สังฆานุภาพ เป็นอานุภาพที่ไม่ มีประมาณ เพราะเป็นอจินไตยอยู่เหนือวิสัยของผู้ที่ใจยังไม่หยุด จะเข้า

เนื้อหานี้พูดถึงอานุภาพของพระพุทธเจ้าที่ไม่สามารถเข้าใจได้ด้วยการนึกคิดปกติ โดยกล่าวถึงบทพุทธคุณสรรเสริญพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงชนะคำกล่าวร้ายและการเข้าใจความจริงภายใน เราควรปฏิบัติให้เข้าถึงพระรัตนต

ธรระพี ประช ชัยชนะครั้งที่ 5 (ตอนที่ ๑ ชนะ สัจจก นิครนถ์) ๒๓ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเป็นบุคคลผู้เลิศทั้งพระปัญญา ธิคุณ พระบริสุทธิคุณ และพระมหากรุณาธิคุณ จะหาบุคคลใดๆ ในภพทั้งสาม มาเสมอเหมือนหรือยิ่งกว

ในบทความนี้ได้กล่าวถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระคุณอันล้ำค่าของพระองค์ที่ไม่มีผู้ใดสามารถเปรียบเทียบได้ โดยยกตัวอย่างถึงชัยชนะเหนือสัจจกนิครนถ์ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการชนะความมืดมนแห่งจิตใจผ่านปัญญาและธ

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 78 อมุห ศัพท์ทั้ง ๒ นี้ แจกเป็นแบบเดียวกันทั้งปุ๋ลิงค์และอิตถีลิงค์ [๒๒] วิเสสนสัพพนามนั้น คล้าย ๆ กับคุณนาม แต่มีวิธีแจก ไม่เหมือนคุณนาม

บทที่ ๒ นี้นำเสนอวิธีการแจกสัพพนามต่าง ๆ ในภาษาบาลี โดยเฉพาะการใช้วิเสสนสัพพนามที่เกี่ยวข้องกับคุณนามและอัพพยศัพท์มีการแบ่งการแจกที่แตกต่างกันและการใช้ศัพท์ที่หลากหลายในการแปลความหมาย เช่น ย อญฺญ กับ

พระพุทธศาสนามายายาน เหตุใดคำสอนของพระพุทธเจ้ามีความหลากหลาย Mahāyāna Buddhism: Reasons for Diversity in the Buddha’s Teachings ก่อนที่ "พระพุทธศาสนามายายาน" จะเกิดขึ้น ได้มีการกำเนิดขึ้นของแนวคิดในเร

บทความนี้สำรวจเหตุผลที่ทำให้คำสอนของพระพุทธเจ้ามีความหลากหลาย โดยเฉพาะในบริบทของพระพุทธศาสนามายายานและการแบ่งแยกนิกายในยุคประวัติศาสตร์ การเกิดขึ้นของแนวคิดในประเภทนี้สามารณ์เกิดขึ้นได้เนื่องจากปัจจัย

ประโยค - ปรมฤทธสาย นาม วิสุทธิมิพิณลัวคุณนาย มหาจักรมสมตาย (ฤๅได ภาโก) - หน้าที่ 167 อารุปุปนีทส วนุณา อุติภาวนา ฯ ยา หิ สา ปุจฺฉโญ กิจจุสฺสุ อาวาตโต สญฺญาติปี น ษุตภพา สญฺญาสภาวนิติวิตตโต อตัญญาติ ภ

บทที่ 167 ของหนังสือว่าด้วยการวิเคราะห์เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในรูปแบบจิตใจ โดยเน้นถึงความสัมพันธ์ระหว่างการตั้งใจและการเกิดขึ้นของความรู้สึกต่างๆ การตั้งคำถามเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในใจ ซึ่งแสดงถึงความ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 66 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 66 ยถาธิปเปโต วิเสสนุตตรปโท ฯ ยถาสทฺโท วิจฉาวาจโก ฯ อริยัติ ปวตฺติยตีติ อตฺโถ ย ผล ปณามเจตนาสงฺขา

บทที่ 66 ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา พูดถึงแนวทางการตีความอริยัติในแง่ของเจตนาและผลการดำเนินการที่มีต่อการศึกษาธรรมอย่างลึกซึ้ง เนื้อหาเชื่อมโยงไปถึงกรณีศึกษาในเรื่องของสุขภาพและโรค โดยมีการอธิบาย

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 92 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 92 สนฺตาเน....หุตฺวา วสติ ติฏฐิติ อิติ ตสฺมา โส กิเลเสหิ อาทิตสตฺติวิเสโส วาสนา นิรนุสยสนฺตานสุสา

บทที่ 92 ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา กล่าวถึงการวิเคราะห์และการทำความเข้าใจในเชิงลึกเกี่ยวกับกิเลสและความเป็นจริงในชีวิต เช่น การนำเสนอความเข้าใจในเรื่องสุสาปีและการวิเคราะห์สาเหตุของความทุกข์ นอกจากนี้ยั

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 102 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 102 เอาตกเมว วุตติ น ปญฺญายาติ กุโต ปญฺญายาติ ปท ลทธนุติ ฯ ปกติตุลาวาจกสฺส ตุลาสาทสฺส อนธการตฺต

บทที่ 102 ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา อธิบายเกี่ยวกับการจำแนกและวิเคราะห์ความหมายสำคัญในธรรมะและอภิธมฺม การกำหนดที่มาและลักษณะของคำต่างๆ เพื่อให้เข้าใจแนวคิดทางธรรมะที่ได้ถูกต้อง เนื้อหาให้ความสำคัญกับปัญ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 150 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 150 สหสทเทน โยโค สมพนฺโธ กิริยาคุณทพฺพสมวาเย วตฺตติ ฯ อิธ ปน สหสทฺเทน สมพนฺโธ กิริยาสมวาเย วตฺต

…วกับอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา จากหนังสือปัญจิกา ซึ่งทำการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของกิริยาและคุณลักษณะต่างๆ บทที่ 150 นี้นำเสนอกรรมวิธีในการศึกษาจากหลายด้าน โดยเฉพาะการเชื่อมโยงทางภาษาศาสตร์ที่ซับซ้อนในพระไตรปิฎกซึ่ง…

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 191 ปฐมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 191 กมุม ฯ อาปชฺชตีติ กตฺตุวาจก ฯ อาปาทิยตีติ กมฺมวาจก ฯ อิติ อตฺโถติ ปทสฺส สรุป ฯ อตฺโถติ ลิงคตโ

บทที่ 191 ว่าด้วยอภิธัมมตถวิภาวินิยาปัญจิกา ซึ่งได้อธิบายถึงความสำคัญของคำว่า 'รูปปตี' และการเป็นปีในบริบทต่าง ๆ รวมทั้งพัฒนาการของคำที่อธิบายถึงอาการและคุณลักษณะต่าง ๆ ของสิ่งต่าง ๆ ทั้งในด้านความหนา

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 255 ปฐมปริจเฉทตฺถ โยชนา หน้า 255 ปเท อวุตตกตฺตา ฯ โสม...ทโชติ โหนติ ปเท กตฺตา ฯ กตฺถจีติ จิตเตติ ปทสฺส วิเสสน์ ฯ จิตฺเต โหนติ

บทที่ 255 ของ อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา เสนอการวิเคราะห์อย่างละเอียดเกี่ยวกับอภิธมฺมและจิตวิทยา โดยมุ่งเน้นที่ความเข้าใจลักษณะต่างๆ ของจิตใจ เช่น รายละเอียดเกี่ยวกับโสมนัสและเฉพาะตัวของจิตใจในสถานก

Samayabhedaparacanacakra: คำแปลพร้อมเชิงอรรถวิเคราะห์ (3) An Annotated Translation of the Samayabhedaparacanacakra into Thai (3) (เนื้อหาต่อจากหน้าที่ 119) [A] 中閑見者。 [1] 隨其別觀察。 [2] 少有自作。少有他作。少有因緣起。 [3

เนื้อหานี้เป็นการแปลและวิเคราะห์ Samayabhedaparacanacakra โดยเน้นความหมายที่ซับซ้อนและแนวคิดที่สำคัญในพุทธศาสนา บทที่ 3 สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของใจและอารมณ์ต่างๆ โดยตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว

ประโคม - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ - หน้า 111 สำคัญ. [ ๒ ] กาลกัตมี นี้ ใช้ม ทุติยาวิวัฏบัง อุ:- ดำญฺญา อุญฺญามากกว่า อปฺชฺ. [ ฆ ฺปลนานุเกริฯ ๕/๑๑๑ ] ถึงความนี้พอใจในณะนั้นเอง. อนุโวลสุสํ ติโย มาน

บทที่ 1 ของประโคมนี้อธิบายถึงความสัมพันธ์ต่างๆ โดยมีการอ้างอิงถึงคำศัพท์และหลักการที่เกี่ยวข้องในศึกษาเรื่องนี้ เช่น กาลกัตมีที่สำคัญและวิธีการจัดทานในเวลาที่สมควร นอกจากนี้ยังมีการวิเคราะห์เกี่ยวกับว

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 329 ปฐมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 329 อุปาทารูป์ เอว อุปาทารูปก ฯ สพฺพโต โกติ สุตเต สพฺพโตสทฺเทน สกตฺเถ โก ๆ จสทโท วากยารมโภ ฯ สังฆ

บทที่ 329 ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปัญจิกานี้เน้นการวิเคราะห์และวิจัยในเรื่องต่างๆ ของอภิธรรม โดยกล่าวถึงแนวคิดและหลักการสำคัญที่ปรากฎในบทนี้ ไม่มีการเผยแพร่ URL อื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องตามที่ระบุไว้ นอก

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 446 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 446 ทุกฺขาปฏิปท์ ทนฺธาภิญญ์ อัปปมาณ์ ปริตตารมฺมณนฺติอาทิคุ คหณ์ ฯ อารมฺมณญจ ปฏิปทา จ อารมฺมณปฏิ

บทที่ 446 ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา เปิดเผยการวิเคราะห์และวิถีทางต่างๆ ในการเข้าใจธรรมะเชิงลึก โดยอธิบายถึงความสำคัญของการแยกแยะประเภทของความทุกข์และผลกระทบที่มาจากการรับรู้ถึงธรรมชาติของมัน ข้อความในบท